تحلیل بنیادی سهام با رویکرد کارایی در مرزهای واقعی و تعیین اهمیت  شاخصها برای رسیدن به شرایط مطلوب

تحلیل بنیادی سهام دو مرحله دارد. مرحله اول بررسی صورت های مالی شرکت مثل صورت سود وزیان، ترازنامه وارزیابی سودآتی است. در گام دوم ارتباط دادن سودآتی به ارزش بازار است. این مقاله با معیار قرار دادن همین مبحث واستفاده از مرزکارایی واقعی به تحلیل بنیادی سهام برای پیبردن به وضعیت موجود و بررسی اهمیت شاخصها با روش-های آماری برای پیبردن به فرایند رسیدن به وضعیت مطلوب میپردازد. روش پژوهش مورد استفاده توصیفی – تحلیلی وجامعه آماری تمامی شرکتهای بورس اوراق بهادار طی سالهای 1386 تا 1388 میباشد. در ابتدا از تحلیل خوشهایشرکتهای همگون – 198 شرکت- انتخاب گردیدند. سپس با استفاده از 9 شاخص و روش تحلیل پوششی داده ها بهبررسی کارایی دو مرحله ای – رویکرد مدیریتی و ارزشگذاری- شرکتها پرداخته شد و بر اساس آن تحلیل بنیادی صورتگرفت. در مجموع دو گام شرکتهای گروه سرمایه گذاری سایپا، خدمات انفورماتیک و توسعه صنایع بهشهر بهترینعملکرد را داشتهاند که با توجه به منطق تحلیل بنیادی میتوان گفت شرکت توسعه صنایع بهشهر همافزایی بیشتری در آیندهخواهد داشت. در مرحله بعد برای هرگام از تحلیل بنیادی به بررسی میزان تاثیر شاخصها با استفاده از تحلیل تشخیصیچندگانه پرداخته شد. در گام اول شاخص سایر داراییها بیشترین و دارایی ثابت کمترین و در گام دوم ارزش بازاری سهامبیشترین و ارزش دفتری سهام کمترین تاثیر را بر کارایی یا عدم کارایی شرکتها داشته اند. اهمیت این شاخصها میتواندمسیر رسیدن به کارایی بالا را درآینده نشان دهد. با توجه به شکاف شاخصها در اولویت بندی، میتوان گفت رویکردشرکتها در درآمدزایی و بازار محوری، مهمترین عامل موفقیت آنها در عملکرد مدیریتی و ارزشگذاری میباشد.